بررسی علل کم کاری مادرزادی تیروئید گذرا در تهران و دماوند

مقدمه: میزان بروز هیپوتیروئیدی دایمی و گذرای نوزادان در تهران قبلاً گزارش شده است. در این مقاله علل بروز هیپوتیروئیدی گذرا مورد ارزیابی قرار می گیرد. مواد و روش ها: از اسفند 1376 تا شهریور 1381 نمونه های خون خشک شده بندناف نوزادان در تهران و دماوند گرداوری و موارد با mu/l 20 tsh (two-site irma) فراخوان شدند. mu/l 10< tsh و g/dl 5/6> t4 سرم در 14-7 روزگی یا پس از آن هیپوتیروئیدی محسوب گردید. سابقه مصرف بتادین، داروهای مؤثر بر تیروئید و گواتروژنها در مادران در دوران پریناتال بررسی شد. مقادیر اتوآنتی بادی های رسپتور tsh (trab) سرم و ید ادرار نوزادان هیپوتیروئید و مادرانشان اندازه گیری گردید. هیپوتیروئیدی گذرا در کودکان با تیروئید بجا با قطع لووتیروکسین به مدت 4 هفته در سن 3-2 سالگی و مقادیر طبیعی tsh و t4 سرم تشخیص داده شد. یافته ها: از 35067 نوزاد، 373 (06/1%) فراخوان، 35 (1 در 1002 تولد) هیپوتیروئیدی و 6 (1 در هر 5845 تولد) هیپوتیروئیدی گذرا شناسایی شد. میانه (محدوده) ید ادرار نوزادان هیپوتیروئید (26=n) و مادرانشان (25=n) به ترتیب g/l 363 (500-70) و 200 (410-72) بود. در مادران نوزادان با هیپوتیروئیدی گذرا، سابقه مصرف داروهای مؤثر بر تیروئید و گواتروژن ها به ترتیب منفی و جزیی بود و همگی در دوران پری ناتال در معرض بتادین قرار گرفته بودند. مقادیر trab در مادران و نوزادان طبیعی بود. ید اضافی (g/l 500-400) در سه نوزاد شناسایی شد. نتیجهگیری: مصرف بتادین در دوران پری ناتال می تواند با هیپوتیروئیدی گذرا همراه باشد و می باید از استفاده بی دلیل آن خودداری نمود